Aankomst in Dublin
Door: Renate
Blijf op de hoogte en volg Renate
03 Oktober 2010 | Ierland, Dublin
Hoi alles,
Het is weer zover: we gaan weer bloggen, webcammen en bellen. Aangezien er al weer van alles gebeurd is dacht ik: ik begin direct me updaten. Anders krijg ik weer het verwijt naar m'n hoofd dat ik jullie niet op de hoogte hou van alle ontwikkelingen.
Mam en Tom hebben me gisteren dus naar het vliegveld gebracht. Deze keer waren we 2 uur van tevoren dus de nare nasmaak van Egypte was direct weg. Moest alleen bij het inchecken bij dat apparaat wachten op vier vrouwelijke dinosaurussen die eerst de handleiding moesten doornemen. 1 ervan kreeg zelfs een foutmelding. Anyway, ik was zelf in 2 minuten klaar en ook het inchecken bij de balie verliep soepel. M'n koffer weegde ''maar'' 20.8 kilo dus ik kon opgelucht ademhalen dat ik niet hoefde bij te betalen en dat soort onzin.
Ik heb op het vliegveld van Schiphol m'n eerste aankoop alweer gedaan: een mooie sjaal met Schotse tartanpatroon. Mam wist direct bij welke familie hij hoorde (McGillis of zo?) maar hij kleurt ook mooi bij m'n jas. Verder overigens nog niks gekocht dus het gaat goed.
De vlucht zelf ging vrij goed, tot het einde. De kapitein waarschuwde de hele vlucht al over turbulentie en we mochten daarom onze gordel niet losmaken maar we merkten er niks van. Op het einde begon het vliegtuig ineens te schudden en maakte het een duikvlucht van enkele meters. Het drinken waarvan ik net een slok wilde nemen spoot spontaan m'n bekertje uit. Na het schoonmaken van m'n broek en tray zat ik nog na te schudden. Een split seconde dacht ik echt dat we neerstortten. Het voelde net als een rollercoaster, als je dat nare gevoel in je buik krijgt als je naar beneden gaat.
Na de landing moest ik wachten op m'n koffer en dat duurde ook wel even. Er werd baggage van twee verschillende vluchten op de belt gedumpt en ze begonnen met de andere vlucht dus wij maar wachten en wachten en denken, staan we hier wel goed? Op den duur begon het toch te komen. Gelukkig want Willeke stond al een tijdje op me te wachten. We hebben veel contact met elkaar per sms. We zijn met z'n tweeen direct naar haar huis gegaan met de coach. Duur haar invaliditeit (zoals zij het dan noemt) kan ze gratis reizen samen met 1 medereiziger dus dat scheelt voor mij. Het huisje was klein maar gezellig en huiselijk. We hebben bij haar thee gedronken en ik was blij dat ik m'n koffer kwijt was na al dat gesleep door Dublin heen (om de bus te kunnen nemen naar haar huis).
Na de thee zijn we naar het Blanchardstown Shopping Centre geweest met die 180 shops, want die wilde ze me graag laten zien maar sommige winkels waren al dicht (het was al 6 uur inmiddels en ze zijn open tot 7). Daar hebben we gekeken bij m'n favorieten Top Shop en River Island. Bij River Island begon ineens Muse te spelen in de achtergrond. Dat vond ik een leuk moment. Na het shopping centre zijn we richting het centrum gegaan voor de bus naar mijn B&B. Eigenlijk wou ze niet mee gaan omdat ze het zelf ook niet kende en last begon te krijgen van haar MS (dan heeft ze spierpijn) maar toen de bus eindelijk kwam is ze ook maar ingestapt. Volgens mij wou ze gewoon graag even zitten en uitrusten. Eenmaal uitgestapt in Donnybrook kwam ik er achter dat ik het emailtje over mijn B&B niet meer had (en 5 anderen over niks interessants natuurlijk nog wel!) dus heb ik Jenny maar geld. Het was huisnummer 39 wist ze te vertellen. Dus ik ophangen, zie ik dat het huis waar we tegenover stonden nummer 39 was.
Dat vond Willeke vrij slapstick zei ze, maar het is typisch een van die dingen die mij overkomt. haha. In de B&B ben ik direct onder de douche gegaan en naar bed om 9 uur. Ben niet direct in slaap gevallen en heb uiteindelijk gedroomd over Westlife/Boyzone en mijn ex. M'n dromen gaan dus ook al over Ierland nu. haha.
Ik kijk nu heel anders naar Dublin dan de vorige keer. Ik herinner me nog dat de eerste keer dat ik O'Connel street zag ik helemaal overweldigd was en m'n ogen uitkeek. Wat een grote straat en wat een drukte! Deze keer verwachtte ik ook zo'n soort reactie maar ik dacht: wat een klein straatje! Kan je nagaan hoe snel je aan iets went. Ook de gedeelten van Dublin waar ik nog nooit was geweest voelden niet nieuw of buitenlands. Het is nu gewoon Dublin.
Vanochtend werd ik wakker om half voor 8. Maar omdat ik zoveel mogelijk wil genieten van m'n eerste weekend ben ik bijna direct opgestaan. Op naar het centrum om mijn lievelingsshops eens in alle rust te bekijken, dacht ik. Ik ben dus nauwelijs in Donnybrook bekend en ik kwam eerst uit in een woonwijk (waar ik de eerste eekhoorntjes alweer heb gezien, aww) maar vond op den duur een bord die wees naar het centrum. Op den duur kwam ik uit in het deel waar ''you can watch TV in my kitchen'' maar ik heb die B&B niet meer gezien. Misschien failliet? Na wel anderhalf uur lopen kwam ik eindelijk aan en kwam ik erachter dat de winkels pas open gaan om 11 uur op zondag (normaal ging ik nooit zo vroeg dus nooit achter hoeven te komen). Dus heb ik verse jus gedronken bij Bewley's (waar Joyce regelmatig kwam) en heb ik foto's gemaakt van St. Stephen's Green in herfstsfeer. Het is mooi weer vandaag en ik voel me voor het eerst in Ierland overdressed: shirtje, trui en winterjas. Warm! De zon schijnt en ik heb bij de eendjes gekeken, de zwanen en even van het zonnetje genoten.
Daarna toch maar de winkels ingeweest en weer veel gewandeld en af en toe een pauze ingelast. Ik heb afgesproken straks naar Willeke te gaan (ze noemt het ook al mijn huis inmiddels) om wat spullen op te halen voor morgen (kleding, formulieren om op het werk in te leveren, etc). Daarna in de stad misschien wat eten. Ik zag in het vliegtuig in het magazine staan dat er een tapas bar is in Dublin 2 genaamd Salamanca. Daar moet ik ook eens naartoe gaan!
Ziektekosten kan misschien via m'n werk geregeld worden (dat ze het automatisch aftrekken van m'n salaris) dus dat ga ik morgen even navragen en welke maandkaart ik het beste kan aanschaffen (via het werk met korting).
Jullie zijn nu weer vrij goed op de hoogte.
Tot gauw!
Renate
Het is weer zover: we gaan weer bloggen, webcammen en bellen. Aangezien er al weer van alles gebeurd is dacht ik: ik begin direct me updaten. Anders krijg ik weer het verwijt naar m'n hoofd dat ik jullie niet op de hoogte hou van alle ontwikkelingen.
Mam en Tom hebben me gisteren dus naar het vliegveld gebracht. Deze keer waren we 2 uur van tevoren dus de nare nasmaak van Egypte was direct weg. Moest alleen bij het inchecken bij dat apparaat wachten op vier vrouwelijke dinosaurussen die eerst de handleiding moesten doornemen. 1 ervan kreeg zelfs een foutmelding. Anyway, ik was zelf in 2 minuten klaar en ook het inchecken bij de balie verliep soepel. M'n koffer weegde ''maar'' 20.8 kilo dus ik kon opgelucht ademhalen dat ik niet hoefde bij te betalen en dat soort onzin.
Ik heb op het vliegveld van Schiphol m'n eerste aankoop alweer gedaan: een mooie sjaal met Schotse tartanpatroon. Mam wist direct bij welke familie hij hoorde (McGillis of zo?) maar hij kleurt ook mooi bij m'n jas. Verder overigens nog niks gekocht dus het gaat goed.
De vlucht zelf ging vrij goed, tot het einde. De kapitein waarschuwde de hele vlucht al over turbulentie en we mochten daarom onze gordel niet losmaken maar we merkten er niks van. Op het einde begon het vliegtuig ineens te schudden en maakte het een duikvlucht van enkele meters. Het drinken waarvan ik net een slok wilde nemen spoot spontaan m'n bekertje uit. Na het schoonmaken van m'n broek en tray zat ik nog na te schudden. Een split seconde dacht ik echt dat we neerstortten. Het voelde net als een rollercoaster, als je dat nare gevoel in je buik krijgt als je naar beneden gaat.
Na de landing moest ik wachten op m'n koffer en dat duurde ook wel even. Er werd baggage van twee verschillende vluchten op de belt gedumpt en ze begonnen met de andere vlucht dus wij maar wachten en wachten en denken, staan we hier wel goed? Op den duur begon het toch te komen. Gelukkig want Willeke stond al een tijdje op me te wachten. We hebben veel contact met elkaar per sms. We zijn met z'n tweeen direct naar haar huis gegaan met de coach. Duur haar invaliditeit (zoals zij het dan noemt) kan ze gratis reizen samen met 1 medereiziger dus dat scheelt voor mij. Het huisje was klein maar gezellig en huiselijk. We hebben bij haar thee gedronken en ik was blij dat ik m'n koffer kwijt was na al dat gesleep door Dublin heen (om de bus te kunnen nemen naar haar huis).
Na de thee zijn we naar het Blanchardstown Shopping Centre geweest met die 180 shops, want die wilde ze me graag laten zien maar sommige winkels waren al dicht (het was al 6 uur inmiddels en ze zijn open tot 7). Daar hebben we gekeken bij m'n favorieten Top Shop en River Island. Bij River Island begon ineens Muse te spelen in de achtergrond. Dat vond ik een leuk moment. Na het shopping centre zijn we richting het centrum gegaan voor de bus naar mijn B&B. Eigenlijk wou ze niet mee gaan omdat ze het zelf ook niet kende en last begon te krijgen van haar MS (dan heeft ze spierpijn) maar toen de bus eindelijk kwam is ze ook maar ingestapt. Volgens mij wou ze gewoon graag even zitten en uitrusten. Eenmaal uitgestapt in Donnybrook kwam ik er achter dat ik het emailtje over mijn B&B niet meer had (en 5 anderen over niks interessants natuurlijk nog wel!) dus heb ik Jenny maar geld. Het was huisnummer 39 wist ze te vertellen. Dus ik ophangen, zie ik dat het huis waar we tegenover stonden nummer 39 was.
Dat vond Willeke vrij slapstick zei ze, maar het is typisch een van die dingen die mij overkomt. haha. In de B&B ben ik direct onder de douche gegaan en naar bed om 9 uur. Ben niet direct in slaap gevallen en heb uiteindelijk gedroomd over Westlife/Boyzone en mijn ex. M'n dromen gaan dus ook al over Ierland nu. haha.
Ik kijk nu heel anders naar Dublin dan de vorige keer. Ik herinner me nog dat de eerste keer dat ik O'Connel street zag ik helemaal overweldigd was en m'n ogen uitkeek. Wat een grote straat en wat een drukte! Deze keer verwachtte ik ook zo'n soort reactie maar ik dacht: wat een klein straatje! Kan je nagaan hoe snel je aan iets went. Ook de gedeelten van Dublin waar ik nog nooit was geweest voelden niet nieuw of buitenlands. Het is nu gewoon Dublin.
Vanochtend werd ik wakker om half voor 8. Maar omdat ik zoveel mogelijk wil genieten van m'n eerste weekend ben ik bijna direct opgestaan. Op naar het centrum om mijn lievelingsshops eens in alle rust te bekijken, dacht ik. Ik ben dus nauwelijs in Donnybrook bekend en ik kwam eerst uit in een woonwijk (waar ik de eerste eekhoorntjes alweer heb gezien, aww) maar vond op den duur een bord die wees naar het centrum. Op den duur kwam ik uit in het deel waar ''you can watch TV in my kitchen'' maar ik heb die B&B niet meer gezien. Misschien failliet? Na wel anderhalf uur lopen kwam ik eindelijk aan en kwam ik erachter dat de winkels pas open gaan om 11 uur op zondag (normaal ging ik nooit zo vroeg dus nooit achter hoeven te komen). Dus heb ik verse jus gedronken bij Bewley's (waar Joyce regelmatig kwam) en heb ik foto's gemaakt van St. Stephen's Green in herfstsfeer. Het is mooi weer vandaag en ik voel me voor het eerst in Ierland overdressed: shirtje, trui en winterjas. Warm! De zon schijnt en ik heb bij de eendjes gekeken, de zwanen en even van het zonnetje genoten.
Daarna toch maar de winkels ingeweest en weer veel gewandeld en af en toe een pauze ingelast. Ik heb afgesproken straks naar Willeke te gaan (ze noemt het ook al mijn huis inmiddels) om wat spullen op te halen voor morgen (kleding, formulieren om op het werk in te leveren, etc). Daarna in de stad misschien wat eten. Ik zag in het vliegtuig in het magazine staan dat er een tapas bar is in Dublin 2 genaamd Salamanca. Daar moet ik ook eens naartoe gaan!
Ziektekosten kan misschien via m'n werk geregeld worden (dat ze het automatisch aftrekken van m'n salaris) dus dat ga ik morgen even navragen en welke maandkaart ik het beste kan aanschaffen (via het werk met korting).
Jullie zijn nu weer vrij goed op de hoogte.
Tot gauw!
Renate
-
03 Oktober 2010 - 13:39
Princess Kristina:
Hoi zusje,
Nou, wat een lang en gedetailleerd bericht. Haha. :) Mooi dat je direct even iets laat weten. Ik zal het nog wel even met oma "doornemen" ^^ als ik er ben.
Ik zie je daar echt al rondlopen. Herfstsfeer, mild naozmerzonnetje en Renate in haar new coat. Volgens mij ga je er deze keer echt zoveel mogelijk van genieten, niet? Meer naar buiten, maar dingen bekijken en bekend raken met de omgeving.
Maar goed, als je daar echt een flinke poos wil blijven deze keer, zal je dat ook aardig lukken. :) Mooi dat je er nu een partner in crime bij hebt trouwens! Als je uitstapjes met Willeke kunt delen, verdubbeld dat het plezier alleen maar. :D En natuurlijk kom ik ook nog wel een keer langs. (heb zelfs Ciska al gevraagd, die ook erg enthousiast was)
Ik ga eerst weer. Ben benieuwd what next week will bring you!
xxx
Kirsie -
03 Oktober 2010 - 13:41
Princess Kristina:
Hoi zusje,
Nou, wat een lang en gedetailleerd bericht. Haha. :) Mooi dat je direct even iets laat weten. Ik zal het nog wel even met oma "doornemen" ^^ als ik er ben.
Ik zie je daar echt al rondlopen. Herfstsfeer, mild naozmerzonnetje en Renate in haar new coat. Volgens mij ga je er deze keer echt zoveel mogelijk van genieten, niet? Meer naar buiten, maar dingen bekijken en bekend raken met de omgeving.
Maar goed, als je daar echt een flinke poos wil blijven deze keer, zal je dat ook aardig lukken. :) Mooi dat je er nu een partner in crime bij hebt trouwens! Als je uitstapjes met Willeke kunt delen, verdubbeld dat het plezier alleen maar. :D En natuurlijk kom ik ook nog wel een keer langs. (heb zelfs Ciska al gevraagd, die ook erg enthousiast was)
Ik ga eerst weer. Ben benieuwd what next week will bring you!
xxx
Kirsie -
03 Oktober 2010 - 15:23
Auntie C.:
Hi Nate, what's up? Grappig, nietwaar, dat wat de eeste keer indruk op je gemaakt heet, nu zo gewoon voelt. Maar het blijft gezellig. En de winkels zijn 'zo laat nog' open. Echt iets voor jou! Je wou hier altijd op zondag in Winschoten gaan shoppen. Op zondag! Nu heb je dan weer iets te doen op zondag. Enjoy van je vrije dag, vanaf morgen moet je weer aan de bak. Groetjes, Chrissy -
03 Oktober 2010 - 17:59
Mumsey:
Ben blij dat je goed en met koffer bent aangekomen.
Wij hadden problemen met het betalen van ons parkeerkaartje. We zijn niet verder gekomen dan cancelen en met het niet betaalde kaartje naar de service center gelopen.
Het bleek, dat het paar na ons, waarschijnlijk ons bonnetje hebben betaald, want wij konden weg.
Op naar Zandvoort. Ook hier zomerse temperaturen en de jas had ik al snel uit. Wat geshopt en terrasje gepikt, naar het Juttersmuseum geweest (heel interessant) en toen nog naar Volendam. Foto's gemaakt van mooie huisjes, gegeten in een havenrestaurant onder het genot van een stortregenbui. Grappig, je zag gasten binnenkomen in regenjas en rubberen laarzen. Wij ook door de stromende regen naar de auto en weg. Grote plassen op de wegen (even geen stuurbekrachtiging meer) en richting Nijmegen. Bij Utrecht een file vermeden (richting Amersfoort wat de TomTom aangaf en wij dus volgden) en terug naar Piepie.
Vandaag heerlijk gewandeld in het bos in 23 graden, zonder jas en dat op 3 oktober. Raar!
Werkse morgen en tot de volgende update!
Mumsey -
03 Oktober 2010 - 18:03
Mumsey:
Ben blij dat je goed en met koffer bent aangekomen.
Wij hadden problemen met het betalen van ons parkeerkaartje. We zijn niet verder gekomen dan cancelen en met het niet betaalde kaartje naar de service center gelopen.
Het bleek, dat het paar na ons, waarschijnlijk ons bonnetje hebben betaald, want wij konden weg.
Op naar Zandvoort. Ook hier zomerse temperaturen en de jas had ik al snel uit. Wat geshopt en terrasje gepikt, naar het Juttersmuseum geweest (heel interessant) en toen nog naar Volendam. Foto's gemaakt van mooie huisjes, gegeten in een havenrestaurant onder het genot van een stortregenbui. Grappig, je zag gasten binnenkomen in regenjas en rubberen laarzen. Wij ook door de stromende regen naar de auto en weg. Grote plassen op de wegen (even geen stuurbekrachtiging meer) en richting Nijmegen. Bij Utrecht een file vermeden (richting Amersfoort wat de TomTom aangaf en wij dus volgden) en terug naar Piepie.
Vandaag heerlijk gewandeld in het bos in 23 graden, zonder jas en dat op 3 oktober. Raar!
Werkse morgen en tot de volgende update!
Mumsey
-
03 Oktober 2010 - 18:31
Tom:
Hai Renate,
Wat een update. En dat pas na 1 dag. Ben benieuwd hoe lang de volgende updates worden. Op schiphol was je voor ons ineens als in de mist verdwenen. Zo zagen we je nog lopen naar de incheckbalie D en zo konden we je niet meer vinden. Nou jah, je bent weer veilig aangekomen en dat is het belangrijkste. Ik wens je heel veel plezier in je 2e Dublin avontuur.
Groetjes,
Tom -
04 Oktober 2010 - 17:26
Jane:
Hi,
Dit is Jane van de backoffice, die alle nummers paraat heeft, haha. Leuk dat Dublin meteen goed voelt, maar daar ging ik eigenlijk ook van uit. Leuk om ook even met Willeke gesproken te hebben. Ze lijkt me heel aardig. Hier was het ook erg warm, gisteren en vandaag. Hoop dat de training een beetje fun voor je is (eitje !!!) en dat je binnenkort weer blindelings door Dublin kunt zwalken zonder te verdwalen. -
26 Januari 2011 - 14:21
Willeke:
Salamanca zullen we samen eens doen. Ik heb daar eind vorig jaar de beste couscoustaart gegeten die er bestaat... zalig gewoon. Het restaurant staat op mijn lijst van beste restaurant in Ierland :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
