Eerste dagen Madeira

Er is in de drie dagen dat ik hier ben alweer van alles gebeurd. Ik zal even beginnen bij het begin.

Mam en Tom hebben me afgezet bij Schiphol. Midden in de nacht stond ik daar dan en een hele familie stond te treuzelen bij de incheck balie. Op den duur maar gewisseld. Verder verliep het vrij soepel. Ze waren nog niet aan het boarden toen ik aankwam.

De vlucht zelf duurde nogal lang vond ik - 3 uur en 50 minuten. Maar ik was natuurlijk ook nieuwsgierig en ik hou niet zo van vliegen (al dat water onder me, bah haha). Maar toen Madeira eindelijk in zicht kwam had ik ook weer wat te kijken. Het lijkt mooi zo in de lucht. Al die huisjes in de heuvels. Het vliegveld lag aan het water dus je moet goed kunnen vliegen, anders land je in de atlantische oceaan.

Op het vliegveld werd ik opgewacht door Lino, een Portugees die nauwelijks Engels sprak. We gingen met een noodgang allerlei smalle straatjes af. Net een achtbaan. Het hotel en het kantoor lagen inderdaad tegenover elkaar. M'n kamer was nog niet klaar dus ik ben maar naar kantoor gegaan, waar ik al werd opgewacht door Luis (wat ze uitspreken als Luish) en Juan (een Columbiaanse collega). Samengepropt in de lift gingen we naar boven.

Het kantoor was hip en vrolijk met groene accenten. Ik had m'n desk al waar ook een knuffeltje lag van een aapje, een notitieboekje en een pen. Ik heb alvast wat trainingsmateriaal ontvangen en doorgekeken en bij Juan meegekeken. Het zag er wel simpel uit. Matteo, een Italiaan, was ook van de partij. Evenals Florian, een Duitse collega. Raquel, die ik aan de telefoon al had gesproken en Pauline, een Francaise, waren met vakantie.

We hebben wat gekletst en Juan zei dat hij en Florian dezelfde landlord hadden en hij bij hem zou navragen of er nog een appartement beschikbaar was. Luis ging ook navraag doen. Ik hoor het dinsdag wel. Het internet werkt niet op m'n hotel dus zit nu in een shopping center (dat op 50 meter van het hotel ligt, drie verdiepingen en een grote supermarkt, etc). Hier hebben ze wifi.

Om 1 uur hebben we uitgebreid gelucht (we waren wel 1,5 uur weg). Juan z'n vriendin was er ook bij. Toen heb ik voor het eerst wat kunnen rondkijken. Ik zat al mentaal foto's te maken. haha.

Het eten was lekker; vegetarische lasagne (heb zelf ook gewoon met vlees gekocht in de supermarkt). Er werd me verteld dat ze 20 mei naar Madrid gingen. ''Oh, hoezo dan?'' vroeg ik Juan. ''We gaan met het hele bedrijf. Jij gaat ook mee,'' antwoordde hij. haha. Even een bedrijfsuitje of zo. Ze gaan ook 1 keer per week op kosten van het bedrijf met elkaar lunchen. Gezellige groep.

Na het lunchen mocht ik gaan en was m'n kamer ook gereed. Het is een suite van twee verdiepingen. Heel chique. Met keuken. Op naar de supermakt dan maar. In het shopping center hebben ze veel leuke kledingwinkels (waar ik alleen maar United Colors of Benetton van ken), een elektronicazaak en van alles en nog wat. In de supermarkt kon ik veel lekkers vinden. Zelfs Nesquick in pakjes. haha. Voor 39 cent per stuk. Ook stokbrood gevonden. Dat is wel belangrijk, hè. Ze hadden daar ook manderijnen die waren bijna net zo groot als sinaasappels. Ik moest eerst naar het label kijken.

Daarna maar eens wezen verkennen. Camera mee en hopla. Veel gewandeld. Snel de haven gevonden met alle boten en cafés. Zit ook een mooi park dichtbij waar ik al veel foto's heb gemaakt. Ik ben in een ware fotografe getransformeerd. Ik heb al een paar honderd foto's gemaakt in drie dagen. Vooral bloemen zijn nu favoriet. En dan van zo dichtbij en gedetailleerd mogelijk. Vanmorgen regende het een beetje (naja, het drupte) maar je kon die drupjes op de bloemblaadjes zien zitten. Een mooi gezicht.

Ik wandel elke dag ook een stukje verder. De eerste dag heb ik een klein rondje gemaakt om een beetje gewend te raken. Gisteren ben ik ook wat zijstraatjes in geweest. Vandaag ben ik dan naar de markt geweest, de bekende Mercado dos Lavradores. Het was beredruk maar ook niet zo verwonderlijk op zaterdag. Er waren heel veel toeristen aan het fotograferen. Net zoals in Jenny haar docu heb ik ook bij de vissen gekeken. En heel toepasselijk want later liep ik langs de haven en zei een bediende dat ik voor 9 euro de vis met banaan daar kon eten. Jummie. Dat ging er wel in, hoor. Ik kreeg er ook gratis een cocktail bij.

Die heb ik wel opgedronken, hoor! Ik heb alleen valsgespeeld en heb hem door m'n cola gemixt. Zo was het ook wel lekker. Het is hier net vakantie. Zo voelt het ook nog. En ik snap er nog niks van als ze Portugees tegen me praten. Op het werk krijgen ze 2 x per week Portugese les. De leraar komt dan ook naar kantoor dus ik kan zo meedoen. Lezen kan ik het wel maar het klinkt niet zoals ik het lees of zo. Komt nog wel.

Ik hou jullie op de hoogte.

Adeu.

Renate